Pomysł na Zbiorowego powstał zbiorowo między murami Warszawskiej ASP, nie udało się nam określić, kiedy dokładnie – mamy natomiast pewne przypuszczenia dlaczego:
język obrazków wydawał nam się intuicyjnym sposobem komunikacji. Zamiast lepić myśli w słowa rysowaliśmy sobie wspólnie, czasem dorysowując sobie coś nawzajem, albo rysując komiks bez fabuły, każdy po jednym kadrze. Okazało się, że to świetna metoda twórcza, w której nie ma jednoznacznego celu ani odpowiedzialności. W trakcie Zbiorowego kartka staje się planszą do gry, za którą można na chwile schować swoje ego i oddać się przyjemności rysowania z dziecięcą beztroską. Każdy może się swobodnie wypowiedzieć, albo dopowiedzieć coś do czyjejś wypowiedzi. Zasady ustalają wszyscy uczestnicy za pomocą narzędzi plastycznych. Można powiedzieć, że to rodzaj kalamburów, w których nie zgaduje się co ktoś miał na myśli, tylko dopowiada się co samemu się czuje. Rysunki tak powstałe nie są realizacją artystycznych aspiracji tylko dowodem spotkania w formie dialogu.

Tym razem chcielibyśmy zaprosić do tego dialogu innych, działając wokół hasła : POLACY EUROPY
Za pomocą zbiorowego działania postaramy się odpowiedzieć na te pytania:
Jak nas widzą?
Jak nas Piszą?
Jak widzimy siebie?
Jak widzimy innych patrzących na nas i jak inni widzą nas patrzących na to wszystko?
Kim? Z Kim?
Jak nie po nic to po co?
Jeśli sami staniemy w kręgu własnych zainteresowań to kogo właściwie obserwujemy?
Po co to?
Za co to?
Jak to?

WSTĘP WOLNY