Wśród nich dominują przedstawiciele awifauny krajowej (sześć okazów): sóweczka, sroka, słowik szary, świerszczak, rokitniczka i kapturka oraz dwa gatunki obce reprezentowane przez pochodzącego z Dalekiego Wschodu bielika olbrzymiego i zamieszkującego południe Europy gołębia skalnego.
Do gatunków najcenniejszych należą: sóweczka, słowik szary, bielik olbrzymi i gołąb skalny.
Sóweczka jest najmniejszą sową Europy i jedną z najmniejszych sów świata – zaledwie wielkości szpaka. Jest to pierwszy okaz tego gatunku w tutejszych zbiorach.
Słowik szary, uważany za największego wirtuoza wśród naszych ptaków, dla większości znany jest tylko z nazwy. Jest to zaledwie drugi okaz, jaki trafił do zbiorów w minionym półwieczu.
Bielik olbrzymi jest jednym z największych ptaków szponiastych świata i największym spośród 8 gatunków bielików, jakie współcześnie zasiedlają kulę ziemską. Długość ciała tego ptaka może sięgać 105 cm, a rozpiętość skrzydeł nawet do 280 cm.
Gołąb skalny zamieszkuje południe Europy, głównie kraje położone wokół Morza Śródziemnego. Gatunek ten jest protoplastą rozpowszechnionych w miastach Europy, w tym Polski gołębi miejskich.
Okazy bielika olbrzymiego i gołębia skalnego Muzeum Przyrody otrzymało z Miejskiego Ogrodu Zoologicznego w Warszawie, sóweczka i sroka to ofiary kolizji z pojazdami, zaś pozostałe gatunki to ptaki, które zginęły w wyniku zderzenia z liniami energetycznymi w czasie wiosennej wędrówki nad Warmią i Mazurami.
