Dzień Wszystkich Świętych (łac. festum omnium sanctorum) to obchodzona 1 listopada uroczystość ku czci wszystkich znanych i nieznanych świętych i męczenników, którzy już zmartwychwstali do życia wiecznego.
W dniu tym przypomina się nie tylko osoby oficjalnie uznane za święte i takimi ogłoszone, ale przede wszystkim wszystkich ludzi, których życie nacechowane było świętością. Jest to także święto wszystkich, dla których celem jest życie prowadzące do zbawienia. W praktyce odwiedzamy groby wszystkich naszych bliskich, wspominamy ich i, ku uczczeniu pamięci o nich, palimy znicze, a groby dekorujemy kwiatami.
Uroczystość Wszystkich Świętych wywodzi się głównie z czci oddawanej męczennikom, którzy oddali swoje życie dla Chrystusa, a których nie wspomniano ani w martyrologiach miejscowych, ani w kanonie Mszy Świętej.
W III wieku rozpowszechniła się tradycja przenoszenia całych relikwii świętych, albo ich części na inne miejsca. W ten sposób chciano podkreślić, że święci są własnością całego Kościoła. Kiedy w 610 r. papież Bonifacy IV otrzymał od cesarza starożytną świątynię pogańską Panteon, kazał złożyć tam liczne relikwie i poświecił tę budowlę na kościół pod wezwaniem Matki Boskiej Męczenników. Od tego czasu oddawano cześć wszystkim zmarłym męczennikom 1 maja. Papież Grzegorz III w 731 r. przeniósł tę uroczystość na 1 listopada, a w 837 r. papież Grzegorz IV rozporządził, aby odtąd 1 listopada był dniem poświęconym pamięci nie tylko męczenników, ale wszystkich świętych Kościoła katolickiego. Jednocześnie na prośbę cesarza Ludwika Pobożnego rozszerzono to święto na cały Kościół.
Następnego dnia po Wszystkich Świętych (2 listopada) obchodzone jest wspomnienie zmarłych (Zaduszki). Dla chrześcijan jest to dzień modlitw za wszystkich wierzących w Chrystusa, którzy odeszli już z tego świata, a teraz przebywają w czyśćcu.
Wierni, którzy nabożnie odwiedzą cmentarz i pomodlą się za zmarłych, mogą zyskać odpust dla dusz w czyśćcu cierpiących. Odpust ten w dniach od 1 do 8 listopada jest odpustem zupełnym, a w pozostałych dniach roku jest odpustem cząstkowym. Jest to odpust pod zwykłymi warunkami. Odpust zupełny można zyskać dla jednej duszy w czyśćcu cierpiącej jeden raz na dzień.
Wierni, którzy w dniach 1-2 listopada odwiedzą kościół lub kaplicę w celu przyjścia z pomocą duszom zmarłych i odmówią tam Ojcze nasz, Wierzę, mogą zyskać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami. Odpust ten można zyskać od południa 1 listopada, aż do północy z 2 na 3 listopada.
Zwykłe warunki uzyskania odpustu zupełnego:
- Wzbudzić intencję jego otrzymania.
- Być w stanie łaski uświęcającej.
- Wyzbyć się przywiązania do jakiegokolwiek grzechu.
- Przyjąć w tym dniu Komunię Świętą.
- Odnowić jedność ze wspólnotą Kościoła poprzez odmówienie: “Ojcze nasz”, “Wierzę w Boga” oraz modlitwy w intencjach bliskich Ojcu Świętemu.W intencjach Ojca Świętego można odmówić “Zdrowaś Maryjo”, lub jakąkolwiek inną modlitwę. Jeżeli nie spełnia się wszystkich wymaganych warunków, wówczas odpust ten może być tylko cząstkowy.
